Mijn naam is Colin Lauf.
Geboren en getogen op de Siebengewaldseweg in Bergen, dochter van Jac en Toos Lauf.
Ik heb een fijne en leuke jeugd gehad, geregeld werd het wel en wee in de gemeentepolitiek besproken. Vaak kwam dan naar voren dat er soms weinig vertrouwen was door achterkamertjespolitiek, grote beslissingen nemen zonder de burgers te horen, vriendjespolitiek en naar “ de gunst “ beslissen. Zo vormde ik mijn mening in die tijd.
Op mijn 19e ben ik voor mijn studie HBO maatschappelijk werk verhuisd naar Breda. Daar voelde ik me erg thuis en vond het zo’n heerlijke stad dat ik er naar mijn afstuderen ben blijven werken en wonen. In 2005 raakte mama gehandicapt en kon niet langer zelfstandig wonen, uiteindelijk heb ik daarom het besluit genomen om terug te keren naar Bergen. Het duurde een tijdje voordat ik weer was ingeburgerd, omdat ik de voordelen van de stad toch erg miste. Een nieuwe baan als maatschappelijk werkster was moeilijk te vinden in de omgeving en ik besloot hierom om vrijwilligerswerk op te pakken. Vier jaar heb ik bij de bieb gewerkt en ondertussen verdiepte ik me weer in de Bergse gemeentepolitiek. Het viel me op dat er na 25 jaar afwezigheid weinig was veranderd. Dezelfde kritiek kwam weer naar voren.
Zonder de politiek in te duiken wilde ik wel een bijdrage leveren om het leven en werken in de gemeente zo prettig mogelijk te maken. Op dat moment werden mensen gevraagd om deel te nemen in de WMO-raad en na het inwinnen van informatie besloot ik deel te nemen. De zittende deelnemers hadden ieder een doelgroep waar ze zich persoonlijk voor inzetten. Vanuit mijn werk als maatschappelijk werkster en mijn eigen situatie op dat moment, koos ik uitkeringsgerechtigden als mijn doelgroep. De raad bestond uit serieuze en daadkrachtige deelnemers, maar helaas liet de medewerking van de gemeente te wensen over. Zij zagen meer heil in een andere opzet van de WMO-raad, een aantal leden vond dat onafhankelijkheid van de raad hierdoor niet meer gegarandeerd werd. De raad werd dan ook met veel heisa ontbonden. Mij werd hierdoor duidelijk dat er op het gemeentehuis nog altijd zaken gebeuren die niet in het voordeel van de burger en haar welzijn uitvallen. Ik wilde dit in de toekomst wel bewerkstelligen en dan kom je uiteindelijk toch uit bij, jawel, de politiek!
De keuze voor een partij was lastig: wie past bij mijn mening en inzichten en wie durfde ik te vertrouwen? Uiteindelijk koos ik met volle overtuiging voor KERN. In 2014 had ik al op hen gestemd en na het bijwonen van vergaderingen, het leren kennen van de raadsleden, hun visie en kritische blik op relevante zaken, kon ik me volledig scharen achter hun gedachtegoed. Intussen ben ik alweer enkele jaren burgerraadslid in de commissie Samenleving. Hier kan ik onze meningen, visie en standpunten uitdragen ten aanzien van het sociale beleid van onze gemeente en dit is dan ook waar ik de komende jaren zeker mee door wil gaan.
Het is prettig dat onze actieve leden een doorsnee zijn van de wereld om ons heen. Ieders eigen standpunten en inzichten worden gerespecteerd en geven vaak een nieuwe kijk op de aanpak van oude ideeen. Dit maakt ons mijn inziens dan ook sterk!
Dus neem even je tijd en ga ervoor zitten: ons verkiezingsprogramma laat duidelijk zien wie KERN is en wat we voor elkaar kunnen betekenen in de toekomst van onze gemeente Bergen!!!