Tijdens de commissievergadering Samenleving van 1 Maart verwoorde Colin Lauf het standpunt van KERN als volgt:
Het huidige minimabeleid van de Gemeente Bergen dat dateert uit 2007 laat veel te wensen over.
Al enkele jaren komen er van diverse zijden vragen over dit onderwerp.
De decentralisaties van onder andere de zorg heeft er toe geleid dat dit onderwerp niet of nauwelijks werd behandeld.
Veel zaken bleven onduidelijk voor diegenen die hiermee te maken hadden.
Vooral over de vangnetregelingen is al jaren onduidelijkheid bij de beoogde gebruikers van deze regelingen.
De gemeente is niet duidelijk genoeg naar de deelnemers toe.
Vaak zijn ze niet op de hoogte van de regelingen en maken er hierdoor geen aanspraak op.
Hieraan liggen de vragen die mw. Roefs zich stelt, ten grondslag.
In de uitkomsten zoals omschreven in het armoedebeleidsplan dat voor ons ligt en uit het verslag van PK over de door hen georganiseerde informatieavond, komt duidelijk naar voren dat onze inwoners weten wat armoede is, welke doelgroepen beter bijgestaan moeten worden in de toekomst, waaraan behoefte is enzovoorts.
Wanneer we simpelweg gaan kijken naar datgene wat omliggende gemeenten voor deze doelgroep kunnen betekenen zien we dan ook dat deze gemeenten veel transparanter zijn naar hun inwoners.
Datgene waar men recht op heeft is keurig vermeld.
Bergen daarentegen is erg summier en onduidelijk hierover.
Uit alle overwegingen, adviezen en meningen die worden genoemd in zowel de informatieavond als de stukken van de beleidsmakers, alsmede de vaak schrijnende vragen van de doelgroep rechtstreeks naar de KERNleden, komt naar voren dat het woord COMMUNICATIE hier de boventoon moet gaan voeren.
Zowel voor het ingang zetten van processen als tranparantie naar de gebruikers van bepaalde regelingen.
Benoemen waar het om gaat en zo die drempels verlagen waarvoor mw. Roefs telkens pleit.
In de door Bergen voorgestelde uitbreiding van de vangnetregelingen valt het ons op dat de door onze gemeente toegevoegde regelingen bij andere gemeenten om ons heen allang van toepassing zijn. Er zijn enkele aanpassingen zoals een bijdrage voor aankoop van een computer, extra geld voor schoolgaande kinderen en jongeren. Deze waren allang werkzaam in de gemeenten om Bergen heen. Eigenlijk is er niet veel nieuws op dat front.
Op de site van diverse gemeenten wordt helder uiteengezet waar de regelingen voor dienen en wie ervoor in aanmerking komen. Bergen heeft echt niet het wiel opnieuw uitgevonden.
Op de bovengenoemde sites van de verschillende gemeenten staan zelfs de bedragen die worden toegekend voor bijvoorbeeld de aanschaf van duurzame gebruiksgoederen.
Veel mensen in een uitkeringssituatie in Bergen weten niet dat men een bijdrage krijgt bij kopen van een wasmachine, koelkast enz. en laten na de gemeente hierbij te betrekken en proberen zelf een en ander op te lossen. Soms met alle gevolgen van dien.
KERN kan zich verder vinden in het Beleisplan Armoedebestrijding en de daarbij behorende 4 pijlers.
Het is goed te zien dat de beleidsmedewerkers en uitvoerenden gekomen zijn tot een werkzame aanpak. Maar ook in de toekomst zullen zij moeten openstaan voor wijzigingen en nieuwe ideeen.
De voorgestelde tuusentijdse evaluaties richten zich niet op de gebruiker! Blijft het aanbod zowel georiënteerd?? Volgens KERN is het dan ook goed om tussentijds steekproefsgewijs contact op te nemen met de gebruikers cq de doelgroep.
Dit om de effectiviteit van het nieuwe beleid te toetsen.
Verder missen we bij de preventiemaatregelen een verdere samenwerking met omliggende gemeenten. Klopt dit? We kunnen namelijk veel van elkaars tekortkomingen leren.
Tenslotte zullen ook de ambtenaren van Bergen een grotere en actievere rol moeten gaannemen pelen in de aanpak van armoede in de gemeente Bergen. 20 % van de inwoners van Bergen leeft op bijstandsniveau.
Ook het bijstaan van de uitkeringsgerechtigden zal meer aandacht moeten krijgen.
De doelgroep heeft na tal van vragen nog steeds de indruk dat hun vragen of zorgen niet kunnen worden gedeeld. Vaak krijgen zij een negatief antwoord op hun vraag om extra bijstand. En wordt zelfs geadviseerd een lening af te sluiten om toch de duurzame goederen te kunnen kopen. Of het feit dat de kinderbijslag alles moet dekken en de gemeente er niets aan kan toevoegen.
Daarnaast is de informatie van de consulenten niet eensluidend. Op dezelfde vragen komen verschillende antwoorden. Hierdoor haakt ook een groot aantal mensen af. Terwijl ze er gewoon recht op hebben volgens de regels.
Het is namelijk heel eenvoudig om onder het mom van de participatiemaatschappij aanvragers te wijzen op hun eigen aandeel in een oplossing en dan de vraag naast zich neerleggen.
Dit komt helaas veel voor. En hierdoor krijgt de bedoelde groep een negatieve kijk op het functioneren van de gemeente Bergen.
KERN is van mening dat bij het woord communicatie de sleutel ligt om inwoners beter te kunnen begeleiden en de juiste hulp te bieden.
Juist vanmorgen zijn de uitkomsten van een onderzoek naar langdurige armoede uitgekomen.
Daaruit blijkt dat ruim 600.000 mensen al drie jaar of langer arm zijn. En is er gekeken naar een periode van 5 jaar.
Opvallend is dat ook de helft van deze langdurig armen uit werkenden bestaat.
Armoede kan iedereen treffen.
Het moge duidelijk zijn dat er nog veel werk verzet dient te worden in onze gemeente.